Galicia reforzará a súa participación no recurso da frota contra o veto á pesca de fondo

O prazo para que a comunidade poida exercer a súa potestade de actuar como parte coadxuvante será de seis semanas unha vez que o recurso da frota saia publicado, para información pública, no Diario Oficial da Unión Europea. A partir dese momento será fundamental actuar con celeridade e cunha estratexia ben definida, polo que se fai necesario recorrer a profesionais con experiencia na materia e familiarizados cos procedementos que rexen nas accións ante os tribunais europeos.

A Xunta exercerá así a mellor defensa posible dos seus intereses pilotando unha acción que a Asesoría Xurídica Xeral non pode exercer por si soa ao precisar de medios destacados ante os tribunais europeos. A mediación de xuristas especializados neste eido permitirá achegar os argumentos axeitados e artellar mellor a estratexia de defensa contra unha decisión totalmente desproporcionada, sen consulta previa e carente de informes científicos e socioeconómicos que a avalen.

A acción xurídica de urxencia do Executivo galego acompañando ao sector -que exercerá o bufete J&A Garrigues por importe de algo máis de 90.000 euros- pretende poñer fin a un veto que afecta a arredor de 200 buques galegos de xeito directo ben porque non poden faenar nas zonas vedadas ben polo solapamento de áreas de pesca, é dicir, pola concentración no mesmo espazo das embarcacións que viñan faenando tradicionalmente alí xunto coas expulsadas das zonas restrinxidas.

A aplicación desta medida está a provocar a conversión de embarcacións de palangre de fondo -unha das artes máis selectivas e a máis afectada polo veto- á volanta co obxectivo de eludir a prohibición e poder faenar con relativa normalidade. Esa práctica, xunto a outros factores alleos, motivou que desde a entrada en vigor da prohibición -o pasado 9 de outubro- as capturas e a facturación da frota galega que faena no Gran Sol tivesen un comportamento estable pero cunha distorsión da oferta habitual.

Neste sentido, a longo prazo pode supoñer importantes prexuízos tanto por unha posible insuficiencia das cotas de pesca das principais especies -a volanta é máis intensiva no consumo das posibilidades de captura que o palangre- como por unha probable caída da oferta dun dos produtos máis recoñecidos e valorados das lonxas galegas como é a pescada do pincho.